بــــــــه حـــرمت آنــچــه بـــا خـــود بـــــرد...... حـــــق بـــرگــشــــت نــــــدارد..... رفـتـنش مـــردانـــه نــبــود....... لااقـــل مـــــــــــرد بــاشـد بــــر نــــــــگــردد....... .......................... لیـــاقــت مــی خواهــد بـــودن در شعــر هـــای دختــریــــ کهــــ بـــــا تمامــــ عشقــش نبـــودنـــت را اشکــــ مــی ریـــزد تعجـــب نکــــن !! در بی لیـــــاقتی تـــو شکـــی نیـــست دلیـــل اینجـــا بــودنـــت میـــان بغــــض هــــایـــم خــریتـــــ خـــودم اســـت نـــه لیـــاقــــت تــــو …! .............................. در آغوش خودم هستم من خودم را در آغوش گرفته ام ! نه چندان با لطافت و نه چندان با محبت اما وفادارِ وفادار .................. به من گفت: برو گورتو گم کن...
و حالا هر روز با گریه به دنبال قبر من می گردد...
کاش ارام پیش خودش و زیر زبانی می گفت "زبانم لال"(منتظراین روزباش ) ...................................... چه فرقی می کند… در سیرک یا در خانه ؟! خنده ات که تلخ باشد، دلت کــه خون باشد، تو هم دلقکی..! ...................
اگــــه